19. Winterlandschap

De ambitie om eens een schildercursus te geven heb ik nooit gehad, wie ben ik om iemand te vertellen hoe hij/zij het beste een schilderij kan maken? Ik zou niet de eerste zelfbenoemde schilderdocent zijn die gaandeweg de cursus blijk geeft er zelf geen hout van te snappen.

Zo af en toe echter ontdek ik iets waarvan ik denk dat een collega schilder(es) er iets aan heeft. Ik heb met enige regelmaat 19e eeuwse winterlandschappen gekopieerd (afb. 1), vooral omdat ik een liefhebber ben van dat genre en er maar niet de vinger achter krijg hoe die lui dat toch deden.

Ik ben er nooit in geslaagd om ook maar iets te maken dat in hun schaduw kan staan en op een stralende lentedag begreep ik ineens dat ik die negentiende eeuwse invloeden van me af moest schudden om een overtuigend en origineel winterlandschap te maken:

Neem een zelfgemaakt schilderij dat aan alle kanten rammelt en bepaal waar de sneeuw vandaan komt (afb.2). Werk dat zorgvuldig verder uit (afb.3) en dan, na noeste arbeid, heb je op een goed moment  een origineel sneeuwlandschap waar zelfs Rob Boss een puntje aan kan zuigen (afb.4). Succes…